Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

Υποβρύχιο μπανιστήρι!!


Μωρέ τι γκαντεμιά είναι αυτή που με κυνηγάει ακόμα δεν έχω καταλάβει,1μήνα κάθομαι και έχουν λυσσιάξει τα μελτέμια απ'την ώρα που θα σηκωθεί ο ήλιος ως τη δύση του φυσομανάει 5-6 μποφόρ έχω να βάλω στο πόδι μου στο βαρκί πάνω απο 2μήνες.
Και καλά που υπάρχουν παραλίες γύρω απ'το νησί και έχουμε επιλογή σε απάνεμες για κολύμπι, και μιας και δεν μας δίνει τη δυνατότητα να την χαρούμε απ'την βάρκα την εξερευνούμε εν τω έσω.
Ένα σπορ που μ'εχει κατακτήσει απ'την εφηβεία μου.Υποβρύχιο ψάρεμα δεν θα τό'λεγα μάλλον υποβρύχιο μπανιστήρι!!
Εξοικειωμένη  και ερωτευμένη θα'λεγα με την θάλασσα από μικρή δεν με φοβίζει ίσα-ίσα με εξιτάρει σ'αυτό έπαιξε ρόλο και ο πατέρας μου μιας και το 2ο επάγγελμα απ'τα 3που εξάσκησε ήταν δύτης.
"Τη θάλασσα δεν θα τη φοβάσαι,θα τη σέβεσαι και θ'αφουγκράζεσαι τα μηνύματα που σου δίνει " μού΄λεγε πάντα!
Ο εξοπλισμός υπήρχε άφθονος και σε αρκετά νούμερα στο σπίτι έτσι τα καλοκαιρινά βράδια για να γεμίσουμε την ανία μας διοργανώναμε νυχτερινά ψαρέματα με τον σύζυγο.
Εγώ τότε ερωτευμένη φουλ τον ακολουθούσα σαν σκυλάκι και στο ψάρεμα μην τον χάσω ούτε λεπτό!
Τσιμπούρι του είχα γίνει!Κάτι σαν κοχύλι που κολλάει στο βράχο και μένει εκεί βυζακομένο χρόνια!
Με στολές φακούς και τ'απαραίτητα σύνεργα πέφταμε για νυχτερινό!
Τότε ήταν ελεύθερο, τώρα έτσι και σε πιάσουν σε ξεβρακώνουν ολόκληρο, μέχρι και τ'αμάξι κατάσχουν συν το τσουχτερό πρόστιμο που εύχεσαι να'χες κάνει διάρρηξη τράπεζας καλύτερα!
Πέφταμε λοιπόν για 1ώρα ίσα 2-3 λαγκονάκια μια βόλτα.
Εκείνος μπροστά με τον φακό και το ψαροτούφεκο εγώ πίσω κρατούσα και την ψαροσακούλα!
Για όσους δεν γνωρίζουν είναι απο δίχτυ χοντρό και βάζουν οι ψαροντουφεκάδες τα ψάρια που πιάνουν!
Τότε αφελής, δεν σκεφτόμουν ότι ήμουν ένα κινούμενο δόλωμα για σμέρνες και μεγάλα ψάρια!
Λές να μου την  έδινε επίτηδες να με ξεφορτωθεί ?ποτέ δεν έμαθα

Το τι ψάρια έβλεπες εκείνη την εποχή δεν περιγράφεται κοπάδια με Σαργούς τριγύριζαν γύρω  μας. έπεφτε το φως επάνω τους και σε κοιτούσαν μαγνητισμένοι.

Σάρπες σ'οτι μέγεθος ήθελες διάλεγες και έπαιρνες.
Πρόσεξα τα θαλάμια (οι τρύπες ,φωλιές των χταποδιών) με σπασμένα όστρακα και πέτρες ασπριδερές αλλά χταπόδι δεν μπορούσα να διακρίνω.Εκεί σε μια τέτοια εξόρμηση έμαθα ότι το χταπόδι αλλάζει χρώματα ανάλογα με το περιβάλλον !
Μου'το δειχνε πάνω σε μια πέτρα εγώ "αγρόν ηγόραζα"!
Όταν ξαφνικά είδα την τρίαινα στην πέτρα και να κινούνται 8πλοκάμια αλλάζοντας χρώμα αυτομάτως,τότε, κατάλαβα το μέγεθος και την ύπαρξή του.

Μου βάζει το χταπόδι στη ψαροσακούλα μαζί με 3-4ψάρια που'χε χτυπήσει και κολυμπούσαμε εξερευνώντας διαρκώς μπροστά μας!
Μάνο η φωτεινή δέσμη του φακού διέλυε τα ερέβη της θάλασσας παντού ξεχυνόταν το άγνωστο.
Και στην επιφάνεια που λαμπύριζαν τα νερά κάτω απ'το άστρα και το φως του φεγγαριού !
Ξαφνικά το φως μου λιγόστευε μια μικρή δέσμη φωτός έβγαινε απ'τον φακό μου και δυσκολευόμουν ν'ακολουθήσω κοιτάω και βλέπω το χταπόδι είχε βγάλει τα πλοκάμια του απ'τις τρύπες της σακούλα και είχε καλύψει την μεγαλύτερη επιφάνεια του φακού.
-Βγάλε τα ποδαράκια σου χταποδάκι  μου να βλέπω!
τίποτα αυτό όλο και περισσότερο απλωνόταν  ώσπου μαύρα σκοτάδια γύρω μου!
Μπλούλ-μπλούρ μπουρμπουλήθρες  άκουγε πίσω του και ξαφνικά μ'εχασε ο Γιώργος!
Σταμάτησα να ξεκολλήσω το χταπόδι γιατί δεν έβλεπα ούτε στο μισό μέτρο μπροστά μου.
Μου πήρε την τσάντα δίνοντας και μια μαχαιριά στο χταπόδι και έτσι γλίτωσα και πιθανή επίθεση!
Αξέχαστα χρόνια απίθανες εμπειρίες!

Τα σημερινά μου υποβρύχια μπανιστήρια ,ημερήσια πια  δεν έχουν τίποτα το ενδιαφέρον !Και  η θάλασσα μου φαίνεται κενή,κούφια σαν τη ζωή μας χωρίς όνειρα και στόχους!Σημείο των καιρών??

Πήρα  τη φωτό ν'αποθανατίσω και να σας παρουσιάσω ό,τι βλέπω μα ομολογώ δυσκολεύτηκα πολύ να εστιάσω αυτό ακριβώς που έβλεπα.

Ταλαιπωρία να εξοικειωθεί το μάτι και ο φακός μέσα στο νερό έτσι κατέληξα στο βίντεο που είναι και πιο εύκολο.Με τη βοήθεια του ρεπόρτερ Γιώργου βγήκε κάτι καλό!

Σκουλόπετρες της θάλασσας μπλεγμένες σε κουβάρι. Καταστρέφουν τα ψάρια στα παραγάδια.


Μια μικρή σμέρνα διακρίνεται που εγώ χρειάστηκε πολύ ώρα να την εντοπίσω.



Απολαύστε το!

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Η προσωπική μου Πανσέληνος!!

Χθές είχαμε Πανσέληνο στον Υδροχόο!

Η Σελήνη στην αστρολογία συμβολίζεται με την ημισέληνο της ψυχής και είναι το υποσυνείδητό μας.Μοιραία λοιπόν η χθεσινή  ήταν και προσωπική μου πανσέληνος αφού η γενέθλιά μου είναι στον Λέοντα, έτσι με κράτησε αρκετές ώρες ξάγρυπνη..Κάτι τέτοια ολόγιομα φεγγάρια μου κάνουν λευκές τις νύχτες μου στριφογυρίζοντας σαν τον αμνό στη σούβλα απο τις σκέψεις.

Και οι χθεσινές στρέφονταν γύρω απ'το blogging συνειδητοποίησα πόσο διαφέρει απ'τη κανονική μας ζωή.
Εδώ νιώθεις τόσο άνετα να δώσεις τον φιλικό χαιρετισμό σου σ'εναν συμπλόκερ χωρίς καν να τον γνωρίζεις έπιασα τον εαυτό μου να μη καλημερίζει την γειτόνισσά μου που την γνωρίζω 15χρόνια, γιατί απλώς δεν μου την έδωσε εκείνη.
Γενικά δεν είμαι "ανοιχτός" χαρακτήρας αλλά σ'ενα ευχάριστο συνάνθρωπό μου ένα χαμόγελο θα του χαρίσω αβίαστα αντί για καλημέρα.Εξαρτάται απ'την έκφραση του προσώπου του!
Και'ενω εδώ μέσα μπορώ να δώσω αυθόρμητα ένα καλό λόγο σε κάποιον που νιώθω ότι το έχει ανάγκη χρειάστηκε 1όλόκληρη μέρα ν'αποφασίσω να τηλεφωνήσω στον αγαπημένο μου Θείο που "λιώνει" στο κρεβάτι του πόνου να του πω, πως τον σκέφτομαι!.
Συνειδητοποίησα ότι δεν βρήκα τη δύναμη να τον επισκεφτώ όταν βρέθηκα στην Αθήνα ενώ εκείνος στάθηκε δίπλα μου σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου.
Έκανε χλμ καθημερινά να'ρχεται για να μη νιώθω μόνη με τη γλυκιά του κουβέντα και το φαγητό που'χε φτιάξει με τα χεράκια του.
Και'γω τώρα  νιώθω άβολα να του πω ότι κάθε μου σκέψη γίνεται προσευχή για την πορεία της υγείας του.Θα'θελα να μοιραστώ τον πόνο του και εφ'οσον είναι αδύνατον να του τον απαλύνω λέγοντάς του πόσο τον αγαπώ και τον σκέφτομαι καθημερινά!
Λέξεις που τόσο εύκολα προφέρονται και πιστεύω κρύβουν μεγάλη δύναμη γιαυτή του την κατάσταση!
Πώς γίνεται ν'ανοίγω εδώ τόσο άνετα τα φύλλα της καρδιάς μου και όμως όταν ένιωσα την ανάγκη να μιλήσω με φίλη για προσωπικά μου και την πήρα τηλέφωνο αρκέστηκα να ακούσω τα δικά της προβλήματα και τα δικά μου μείναν μέσα μου.
Όταν με ρώτησε :
-Συμβαίνει κάτι?για να με παίρνεις εσύ  τέτοια ώρα??
-Οχι μωρέ είχα μέρες να σ'ακουσω, της απάντησα.!
Και αναρωτιέμαι έχω μάθει να μην κοιτάω τη ζωή κατάματα?
Η στάση μου δείχνει αποφυγή της σοβαρότητας ?
Μήπως έτσι δεν γίνεται και'εδώ μέσα διαλέγουμε πόστ και αναρτήσεις που μας ευχαριστούν μας κάνουν να ξεχνάμε τα σοβαρά μας προβλήματα και αυτές που δείχνουν την αληθινή πλευρά της ζωής τις προσπερνάμε για να μη μας προβληματίσουν!
Ισως σας "μαύρισα" με τις σκέψεις μου, δεν θέλω να μου φύγετε με την ίδια ψυχική διάθεση που'χω εγώ.
Θυμάμαι όταν πρωτοξεκίνησα το blogging πόση χαρά μου δίνατε όταν έβλεπα να γινόσαστε αναγνώστες μου και να με διαβάζουν όλο και περισσότεροι και σας ευχαριστώ όλους γιαυτή τη στήριξη που μου προσφέρατε.
Θέλω να προσφέρω την ίδια χαρά σε νέους bloggers που πιστεύω ότι αξίζουν δώστε τους τη ίδια  που δώσατε έτσι απλόχερα και σε μένα!

Στην Youngmam παλιά ΗΛΙΑΧΤΊΔΑ για όσους τη θυμούνται ξαναγύρισε στο χώρο μετά απ'τη γέννηση του γιου της που πραγματικά της άλλαξε τη ζωή.
Στον νέο geoaman νέο στο χώρο και αξιόλογο!
Και στον Ανταίο ένα ευαίσθητο δημιουργό που σίγουρα θα σας εντυπωσιάσει!

"Το μυστικό της αιώνιας νεότητας είναι η αισιοδοξία " κάπου διάβασα και πρέπει να το κρατήσουμε όλοι!

Το θερμόμετρο σήμερα θα χτυπήσει πάλι κόκκινο και'γω θέλω ν'αδράξω την μέρα.
Να ρουφήξω κάθε της λεπτό σα να'ναι το τελευταίο μου.
Ακολουθείστε με!

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Είμαι μια χαρά στα καλύτερά μου!!

Μπορεί να σας ζάλισα πάνω απο μήνα με την Κρήτη αλλά άξιζε τον κόπο ήταν και οι πρώτες μου διακοπές και λίγο ο ενθουσιασμός λίγο η μαγεία της  με συνεπείρε και την πατήσατε εσείς.


Τα τσιρότα και οι ασπιρίνες για τους άντρες και τα Depon για τις γυναίκες.
Ήταν ιδέα του Γιώργου γιατί σας τα'πρηξα κοινώς, λέει  με την Κρήτη.


Στα δικά μας λοιπόν.Ο ΟΑΕΔ έβγαλε 450.25 ευρώ για 1χρόνο σύμφωνα με τα ημερομίσθια που'χα.
Α.....τώρα που το καλοσκέφτηκα δεν με χαλάει καθόλου.Είναι η καλύτερη εποχή για ανεργία και επιδότηση μαζί.Χαίρεσαι τα καλά του καλοκαιριού σημειωτέον 6+2 χρόνια δέσμια του κάθε μ@λ@κ@ να βγάζει ανα 3μέρες πρόγραμμα και να μην μπορείς να προγραμματίσεις όχι μπάνιο ούτε μαγείρεμα.
Στο μεταξύ τώρα έχω και την ευκαιρία για κανένα  "μαύρο" μεροκάματο, η αγορά σφύζει αυτήν την εποχή.Στη χειρότερη περίπτωση ένα 50αρικο την εβδομάδα μια χαρά το κόβω για το καλοκαίρι!
Όταν δεν φοβάσαι τη δουλειά δεν χάνεσαι.Και δόξα το Θεό  δεν την φοβήθηκα ποτέ και πιστεύω η δουλειά δεν είναι ντροπή Η ντροπή για πολλούς γίνεται δουλειά.
Και επί τη ευκαιρία όταν έγραψα σ'αυτό το πόστ για ΣΑΛΙΓΚΑΡΙΑ γνώριζα την ιδιότητά του ρουφιάνου που κουβαλάνε και περίμενα τ'ανάλογα αποτελέσματα.Λοιπόν τόσο αφελή που έπεσαν στη παγίδα και ας συνεχίσουν,  έτσι αυτά χάνουν εγώ ΓΛΊΤΩΣΑ...

Το καλοκαιράκι είναι εδώ και το χαίρομαι απ'ολες τις πλευρές θάλασσα,ήλιο και προπάντων διασκέδαση.
Στο νησί αυτήν την εποχή γίνονται πολλές εκδηλώσεις για τους επισκέπτες και φυσικά και τους νησιώτες.
Και όπου γλέντι και χαρά η zoyzoy πρώτη έτσι 1πήρα τον " πούλο " στις 3,
ο ΝΟΚ(Ναυτικός Ομιλος Κινιού) στα πλαίσια του εορτασμού του άγιου Πέτρου διοργάνωσε "Νησιώτικη Βραδιά " στον μόλο του Κινιού και φυσικά δεν έχασα την ευκαιρία.
Ολόκληρος ο μόλος ήταν διαμορφωμένος να υποδεχτεί τον κόσμο σ'ενα υπαίθριο γλέντι.
Τα ψητά και οι σαλάτες άφθονες σε πολύ προσιτές τιμές και το κρασί δωρεάν για όλους.
Στο βιολί ο Τάσσος Μάλαγκας με την μαγευτική του φωνή και μια μελαχρινή γυναικεία ύπαρξη τον συνόδευε με καταπληκτική νησιώτικη χροιά
Ο κόσμος διασκέδαζε δίπλα στη θάλασσα κάτω απ'το φεγγάρι που καθρεπτιζόταν στα ασάλευτα νερά της υπό τους μαγευτικούς νησιώτικους ήχους.
Με θέα τα πλεούμενα που στέκονταν αγέροχα στα μαβιά της νερά και τη δροσερή αύρα που έπνεε το κρασί κυλούσε αβίαστα διεγείροντας απαλά τις αισθήσεις.






Με ελάχιστα χρήματα μια μαγευτική βραδιά που κράτησε ώς αργά.
Και ..... είμαι μια χαρά στα καλύτερά μου........

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Στο Ηράκλειο!!

Τ
ην τελευταία μέρα της παραμονής μας στην Κρήτη την αφιερώσαμε στο Ηράκλειο. Οι παλαιότερες επισκέψεις μου στην πόλη αυτή, με είχαν απογοητεύσει.Ένα απρόσωπο τεράστιο λιμάνι θυμόμουν με το ενετικό φρούριο Κούλε σύμβολο του και μια πόλη σκέτη κομφούζιο,υπερβολική κίνηση ,μια τσιμεντούπολη χωρίς πράσινο σχετικά βρώμικη θα'λεγα, Και είπαμε να τη γνωρίσουμε καλύτερα. Περπατώντας την όντως άρχισα ν'αναθεωρώ την γνώμη που είχα σχηματίσει γιαυτήν.
Παρατήρησα τη μεγάλη Χανιόπορτα και είδα ότι:Το Ηράκλειο ζώνεται από τα πελώρια μεσαιωνικά τείχη του, που τα προστάτευαν από τους εχθρούς και ανάδειξαν την πρωτεύουσα στην πιο καλά οχυρωμένη πολιτεία της Μεσογείου. 21 χρόνια άντεξε με τα τείχη της την πολιορκία των Τούρκων, που πήραν τελικά την πόλη ύστερα από προδοσία Βενετσιάνου Μηχανικού, που τους έβαλε νύχτα, από μυστική είσοδο, μέσα στο Ηράκλειο.

Γνώρισα τις κύριες 3πύλες της Πόλης!

Περπατήσαμε την οδός Δαιδάλου ένα πλακόστρωτο πεζόδρομο με γραφεία, εμπορικά και τουριστικά καταστήματα χαζέψαμε τα δισκοπωλεία τα περισσότερα συγκεντρωμένα στο Ηράκλειο. Ξαφνιάστηκα όταν έμαθα ότι η οδός Δαιδάλου που πήρε το όνομα της από τον Δαίδαλο, τον ιδιοφυή πολυτεχνίτη και σύμβολο της επιστημονικής και τεχνολογικής γνώσης στους μινωικούς μύθους. Είναι συνυφασμένη με την ιστορία του Ηρακλείου από την εποχή της πρώτης κατοίκησης, καθώς πιστεύεται ότι ο πρώτος οικισμός είχε αναπτυχθεί στην περιοχή αυτή.Δηλαδή την ίδια οδό περπάταγαν και οι πρόγονοί μου Η οδός Δαιδάλου εκτείνεται παράλληλα με το αραβο-βυζαντινό τείχος (9ος-10ος μ.Χ. αιώνας), δηλαδή την παλαιότερη οχύρωση της πόλη.

Ο δρόμος οδηγεί στα Λιοντάρια (Πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου) είναι η πλατεία με την Κρήνη Μοροζίνι, το περίτεχνο ενετικό συντριβάνι με τα 4 λιοντάρια, που από το στόμα τους αναβλύζει νερό.Η κρήνη με τα λιοντάρια είναι ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία που κληροδότησαν οι Ενετοί στο Ηράκλειο.


Χαζεύοντας στον πεζόδρομο της 25ης Αυγούστου τον ομορφότερο δρόμο του Ηρακλείου οπου τ'ονομά της οφείλεται σε ένα τραγικό γεγονός, όταν στις 25 Αυγούστου 1898, ημέρα εορτής του Αγίου Τίτου, εξαγριωμένος όχλος μουσουλμάνων κατέσφαξε πλήθος άμαχων χριστιανών και μαζί 17 Άγγλους στρατιώτες και τον πρόξενο της Αγγλίας Λυσίμαχο Καλοκαιρινό. Η άλογη αυτή πράξη βίας ευαισθητοποίησε τις Μεγάλες Δυνάμεις, ώστε να πραγματοποιηθεί μερικά χρόνια αργότερα (1913) η ένωση της Κρήτης με την μητέρα Ελλάδα.
Μπροστά μας πρόβαλε η περίφημη ενετική Λότζια το κομψότερο βενετσιάνικο μνημείο στην Κρήτη, διαβάζω:Τα πολιτικά και κοινωνικά ήθη των Ενετών επέβαλαν την ανέγερση ενός δημόσιου κτιρίου στο Ηράκλειο, όπου θα συνεδρίαζαν οι ευγενείς, οι άρχοντες και οι φεουδάρχες για να πάρουν αποφάσεις σε ζητήματα που αφορούσαν την οικονομική και εμπορική ζωή του τόπου. Παράλληλα λειτουργούσε και ως χώρος συναντήσεως και ψυχαγωγίας τους, με σημερινούς όρους κάτι αντίστοιχο με τη Λέσχη Αξιωματικών

Χτίστηκε απ'τον από τον Φραγκίσκο Μοροζίνι,το 1626-28 , αυτόν που επίσης έχτισε την κρήνη με τα λιοντάρια (κρήνη Μοροζίνι) στην πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου. Επιβλητικό κτήριο Αρχιτεκτονικά συνδυάζει με εξαιρετική μαεστρία δωρικό ρυθμό για το ισόγειο και ιωνικό για τον όροφο, ενώ μορφολογικά φαίνεται ότι μιμείται τη Βασιλική του Palladio στη Vicenza, γεγονός που αποδεικνύει πόσο σημαντική ήταν για τους ενετούς η πόλη του Ηρακλείου.

Στην ίδια οδό 25 Αυγούστου που είναι πεζόδρομος και είναι ο δρόμος με τα ομορφότερα νεοκλασικά κτίρια στο Ηράκλειο, στεγάζουν τράπεζες, ταξιδιωτικά γραφεία και μαγαζιά με τουριστικά είδη,συναντήσαμε τον ναό του Αγίου Τίτου περισσότερο η περιέργεια μ'εκανε να μπώ μη γνωρίζοντας την ιστορία του.

Ο Άγιος Τίτος ήταν μαθητής του Αποστόλου Παύλου και πρώτος επίσκοπος Κρήτης. Η πρώτη εκκλησία αφιερωμένη στο όνομά του ήταν αυτή στην παλιά πρωτεύουσα Γόρτυνα, που στέγαζε και τη μητρόπολη του νησιού μέχρι την καταστροφή της από σεισμό και τη μεταφορά της πρωτεύουσας από τους Άραβες (828) από τη Γόρτυνα στο Χάνδακα (Ηράκλειο).>Στο νέο ναό μετέφεραν την κάρα του Αγίου Τίτου.

Χαζέψαμε την αγορά της μια απέραντη αγορά για όλα τα γούστα δεν έχει τίποτα να ζηλέψει απ'την πρωτεύουσα.


Θαυμάσαμε την μνημειώδη κρήνη Μπέμπο. Το όνομά της πήρε από τον ενετό Γενικό Προβλεπτή Κρήτης Gian Matteo Bembo, ο οποίος την έχτισε το 1552-1554. Τότε ήταν η πρώτη φορά που οι Ηρακλειώτες είδαν τρεχούμενο νερό στην πόλη, γεγονός που σηματοδοτεί την αξία της κρήνης.

Αποτελείται από έναν κρουνό και μία μικρή ορθογώνια δεξαμενή. Πάνω από τον κρουνό έχει τοποθετηθεί ένα ακέφαλο άγαλμα Ρωμαίου αξιωματούχου από την περιοχή της Ιεράπετρας, στη Νοτιοανατολική Κρήτη, ενώ το όλο μνημείο κοσμείται με οικόσημα ενετικών οικογενειών. Όταν κατασκευάστηκε πρόσφερε λύση στο πρόβλημα ύδρευσης της πόλης, και αναφέρεται ότι τροφοδοτούσε τους πολίτες με 1.000 βαρέλια νερό ημερησίως.
Σίγουρα έχει πολλά περισσότερα να θαυμάσεις το Ηράκλειο αλλά αυτά που γνώρισα  μ'εκαναν να το αγαπήσω και να το δώ μ'αλλο μάτι όπως και να το κάνουμε η ιστορία μας δένει!!


Παίρνω τις καλύτερες εντυπώσεις απ'αυτή την πόλη και απ'την Κρήτη τους απίθανους μεζέδες
και το γενναιόδωρο κέρασμά τους  με την παγωμένη ρακί!
 Στην υγεία σας!!

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

Παραδοσιακό χωριό(μούφα)!

Σ
το δρόμο για την Τύλισο συναντήσαμε πούλμαν σταματημένα και μια επιγραφή ΑΡΟΛΙΘΟΣ
φανταστήκαμε ότι θα'ταν κάτι ο αξιόλογο για να υπάρχουν πούλμαν και κόσμος !
Και πραγματικά μέσα σε μια καταπράσινη περιοχή πρόβαλε ένα παραδοσιακό χωριό !
Περάσαμε την καμάρα μη γνωρίζοντας τι πρόκειται να συναντήσουμε.

Στην είσοδο δύο w.c υπέρ πολυτελείας μου έκαναν μεγάλη εντύπωση και είπα:
-"Μπράβο ο Δήμαρχος πολυτέλεια για τους επισκέπτες"
Σπιτάκια μικρά πετρόχτιστα και καλντερίμια σε γύριζαν πολλά χρόνια πίσω.Μπουκαμβίλιες ανθισμένες και γεράνια σ'ολα τα χρώματα έδιναν μια ξεχωριστή νότα.



Το μάτι μου έπεσε σ'ενα σιδηρουργείο εγκαταλειμμένο μ'ολα τα μηχανήματα του σκονισμένα το καμίνι,το αμόνι,η μέγκενη κ.α Απ'οτι έμαθα αργότερα ο μάστορας "έφυγε" και έμεινε έτσι μιας και δεν βρέθηκε άλλος να συνεχίσει τα χειροποίητα σιδερένια αριστουργήματα.

Το τρυπάνι!
Πιο κάτω ένα εργαστήριο ξυλόγλυπτων και μουσικών οργάνων!

Και έκθεση πήλινων με υπέροχα έργα μας τράβηξε την προσοχή
Τέλος ένα εργαστήριο με ψηφιδωτά μας καθήλωσε!





Ένα σπιτάκι πιο κάτω νόμισες και βγήκε απο της γιαγιάς μου τα χρόνια και μένει εκεί ανέπαφο στο χρόνο μ'ολα τα οικιακά σκεύη του!



Με τις πλουμιστές χειροποίητες δαντέλες!
Και ένα αργαλειό με τις ανέμες! Η εικόνα αυτή με γυρίζει πίσω στα παιδικά μου χρόνια!Κάτι τέτοιες ανέμες μου έκλεψαν τα αθώα μου παιχνίδια.Όλη η ανεμελιά τυλιγμένη σ'αμέτρητα κουβάρια.Είχαν αντικαταστήσει το κρυφτό,το κυνηγητό της τρυφερής μου ηλικίας!

Το σεντόνι "χωνεμένο" απ'την πολυκαιρία αλλά η δαντέλα εκεί αθάνατη!




Σε γυρίζουν όλες αυτές οι εικόνες χρόνια πίσω πολλά!!Γνώριμες και αξέχαστες για τα παιδικά μας μάτια τότε!
Και στο τέλος της διαδρομής μια εικόνα που δεν πήγαινε καθόλου με το χώρο!

Καθίσαμε να δροσιστούμε στην ταβέρνα και απο τη Ρουμάνα σερβιτόρα πληροφορηθήκαμε ότι ο χώρος ήταν χέρσος πρίν 20χρόνια αγοράστηκε απο Οικογένεια και τον διαμόρφωσαν απο φωτό παλιές σ'ενα παραδοσιακό χωριό-μούφα που στην ουσία ήταν ένα ξενοδοχείο με όλα τα κομφόρ.
Εκείνη την στιγμή ένιωσα προδομένη όχι γιατί κατάφεραν και με ξεγέλασαν και  πολύ καλά! Άλλωστε ο ιδιοκτήτης αποδείχθηκε μεγάλος και έξυπνος επιχειρηματίας που κατάφερε να προσελκύει τους τουρίστες!Περισσότερο με πείραξε που καταστρέφουμε αυθεντικά παραδοσιακά σπιτάκια για να τα κατασκευάσουμε σύγχρονες κρύες κατοικίες.Καταστρέψαμε ταρσανάδες,νηματουργεία, σιδεράδικα,ξυλουργεία για να φτιάξουμε ένα σωρό εμπορικά κέντρα,φαστφουτάδικα, Bar και γενικά χαλάσαμε τ'αυθεντικά και τώρα χαζεύουμε τις απομιμήσεις και ό,τι ψεύτικο υπάρχει.
Μπράβο μας!!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
back to top