Το Άσπρο και Μαύρο της ζωής!

Η ζωή μας ένα πάζλ απο ταξίδια με χρώματα ανάλογα τον προορισμό μας.
Πολλές φορές επιβάτες και εμείς καλούμαστε με ευχές να θεμελιώσουμε τα "ταξίδια ζωής "συγγενών και φίλων.




Τυχαίνει όμως η ζωή να παίζει σκληρά μαζί μας και ν'ανακατεύει αυτά τα χρώματα στον καμβά της για μας, την ίδια χρονική στιγμή.

Και το μαύρο δεν καλύπτει το λευκό δυστυχώς.Το γκρί είναι το χρώμα που μπορεί να εκφράσει το ανακατεμένα αισθήματα.


Έτσι βρέθηκα σε ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων στο ξεκίνημα  ζωής ενός νέου ζευγαριού!
Χωρίς ενοχές για τα παιχνίδια που μου παίζει η ζωή.Για τη μάσκα που σ'αναγκάζει να φορέσεις και να κρύψεις απ'τους υπόλοιπους τα πραγματικά σου συναισθήματα.
Με πολλές θερμές ευχές να καλύπτουν όσο είναι δυνατόν τον πόνο και την πίκρα.
Μ'ενα πλατύ χαμόγελο να προσπαθεί να κρύψει το δάκρυ και τον πόνο ψυχής.
Γιατί δεν διανοείσαι να χαλάσεις αυτές τις μοναδικές στιγμές του ζευγαριού.

Ν'ακούς το "Καινούρια Αρχή" και το μυαλό να γυρίζει στο "Μια ζωή εδώ τελειώνει"
Σ'ενα υπέροχο γάμο στο νησί, αποτέλεσμα θυσιών ζωής θα'λεγα γιατί το να εξασκείς το επάγγελμα του ναυτικού είναι επίπονο για σένα και την οικογένειά σου.
Και πραγματικά πρόσφεραν πολλά οι γονείς για τη νέα ρότατων παιδιών τους!

Δεν θα σταματώ να δίνω τις  πιο θερμές μου ευχές γιαυτό το ταξίδι στα παιδιά που ανοίγουν πανιά,να'χουν πάντα γαλήνιες θάλασσες να'ναι πάντα αγαπημένα και ερωτευμένα.

Και την επόμενη μέρα σ'ενα άλλο ταξίδι ζωής που επιλέγει Εκείνος για μας και δυστυχώς δεν μπορούμε ν'αντισταθούμε.

Βρήκα τη δύναμη και βρέθηκα στην πρωτεύουσα για 12ώρες μόνο, ταξίδι εξπρές να χαιρετίσω τον πολυαγαπημένο μου Θείο!

Ο αγώνας άνισος με την επάρατη σκληρή νόσο!Και όμως πόσο κουράγιο πρέπει να'χει κανείς για να επιλέξει και να πληρώσει το τελευταίο του ταξίδι ώστε να χαιρετίσει με τον καλύτερο τρόπο τους συγγενείς και φίλους στο ανελέητο εμπόριο σαρκίων!

Ανατριχιαστικό που δεν το χωράει νους.Μια πράξη δύναμης και αγάπης προς τους οικείους του για να μη τους φέρει σε απόγνωση την ύστατη ώρα του.

Ένα τέτοιο μεγαλείο ψυχής χαιρέτισα και πραγματικά σοκαρίστηκα στη σκέψη ότι βίωσε και πραγματικά ετοίμασε με όλες τις λεπτομέρειες για τα "Γενέθλια θανάτου του"

Καλό σου Ταξίδι θα μείνεις αξέχαστος στην καρδιά μου για πάντα!

Ο Πωλ.. με το κοφτό!

Την συνταγή σας την είχα υποσχεθεί και πάντα κρατάω το λόγο μου.
Φυσικά και δεν είναι ο Πώλ του βίντεο αλλά 3 μεγαλύτερα Παυλάκια που ήταν αρκετό καιρό στην κατάψυξη να σιτέψουν σ'αυτό το μέγεθος!

Πρώτη μας δουλειά να καθαρίσουμε τα χταπόδια.
Αυτά που πέρνετε κατεψυγμένα ασφαλώς και δεν χρειάζονται καθάρισμα τα περισσότερα  είναι έτοιμα.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερες γνώσεις για το καθάρισμα ,την κουκούλα γυρίζουμε ανάποδα και αφαιρούμε προσεκτικά τον " λολό" είναι το μελάνι του χταποδιού σε μια μεμβράνη.
Και τα τρία χταποδάκια ήταν ανέραστα αυγά δεν βρήκα στην κουκούλα οπότε δεν πρόλαβαν να χαρούν την μία και μοναδική τους φορά!
Κρίμα!

Μην την πατήσετε και σεις σαν ένα Λοχαγό του άντρα μου τότε που ήταν φαντάρος ζήτησε άδεια απο
Έδεσσα να'ρθει μετά 3μήνες στο νησί.
Ο Λοχαγός του 'δωσε με την προϋπόθεση να του φέρει ένα χταπόδι να δοκιμάσει και αυτός αυτόν το μεζέ που τόσα είχε ακούσει.
Χειμώνας ήταν, ο πατέρας όμως έπεφτε σε κάθε καλοσύνη έτσι  έκανε ένα χταπόδι γύρω στα 3κιλά το πάγωσε το πήγε στον Λοχαγό του.
Μετά 2μέρες τον ρωτάει:
-Καλό το χταπόδι Λοχαγέ μου το φχαριστήθηκες?
-Ασε ρε Συριανέ ωραίο ήταν αλλά για να το καθαρίσει η γυναίκα μου της βγήκε η πίστη.
-Γιατί Λοχαγέ μου καθαρισμένο ήταν!
-Τι λες ρε Συριανέ για να βγάλει όλες αυτές τις βεντούζε ξέρει πόσες ώρες της πήρε?
-Κόκκαλο ο Συριανός!
Έτοιμα λοιπόν τα χταπόδια καθαρισμένα.τον "λολό" τον κρατάμε να τον κάνουμε μεζέ μόνο του.

Όπως είναι πλυμένα καθαρισμένα τα βάζω στη χύτρα σκέτα χωρίς νερό!Σκεπάζω τη χύτρα και αφήνω να σιγοβράσουν γύρω στα 20λεπτά  απ'την ώρα που θα αρχίσει το σφύριγμα η βαλβίδα.
Μετά τα βγάζω κρατώ το ζωμό που έχουν βγάλει και κόβω το χταπόδι.
Έτσι κόβεται πιο εύκολα και δεν μυρίζεις αυτή τη βαριά μυρωδιά του.

Στο μεταξύ βάζω στην κατσαρόλα κρεμμύδι ψιλοκομμένο με 2κουταλιές νερό να νεροκαρβουδιστεί.Έτσιγίνεται πιο εύπεπτο το φαγητό.

Αφού πιει το νεράκι του προσθέτω το λάδι του ίσα να καλύψει τον πάτο της κατσαρόλας.
Αφού πάρει χρώμα, όχι να καεί προσθέτω το χταπόδι κομμένο να σωταριστεί με το κρεμμύδι και του προσθέτω τα μυρωδικά.2φύλλα φρέσκια δάφνη είναι αρκετά και φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Και τέλος το κρασάκι 1ποτηράκι κόκκινο ξηρό.

Στο μεταξύ έχω ξεφλουδίσει σε καυτό νερό για 3-4λεπτά τις φρέσκες ντομάτες.
Και η παρέμβασή μου  σ'αυτή τη συνταγή είναι η προσθήκη μιας πιπεριάς κέρατο ψιλοκομμένη!
Οι πιπεριές είναι η αδυναμία μου και όπου με παίρνει δεν τις ξεχνώ.
Σ'αυτο το φαγητό δεν βάζουμε καθόλου αλάτι,
Το χταπόδι έχει αρκετό και δεν χρειάζεται..
Αλλά μια πρέζα ζάχαρη για να σπάσει την ξινίλα της ντομάτας χρειάζεται.

Προσθέτω και τις ντομάτες αφού τις περάσω στο μούλτι το ζωμό του χταποδιού που κράτησα.
2-3ποτήρια νερό και αφού αρχίσει να βράζει ρίχνω την πάστα.
1/2κιλό κοφτό χοντρό αφήνω να βράσει με ανοιχτή την χύτρα για να το ελέγχω.

Τον "λολό" τον βάζουμε σ'ενα τηγανάκι με λίγο λάδι όταν πιεί το νερά του και αρχίζει να τσιτσιρίζει τον σβήνουμε με λίγο ξίδι.
Και μ'ενα τσιπουράκι ή ουζάκι ελάτε για βούτες!


Και καλή σας όρεξη!

Σιγά μην κάτσω να σκάσω!!!

Το τελευταίο 2ήμερο ήταν καλύτερο και απο καλοκαίρι.
Έτσι παρατήσαμε τα βαψίματα, μάζεψα το σπίτι όπως όπως έβαλα και τα βρακιά στη θέση τους μην πάθουμε καμιά ..νίλα και πήρα τις θάλασσες.Σιγά μην κάτσω να σκάσω μακριά της τέτοιες μέρες!

Η συνεύρεση μαζί της λυτρωτικά ευχάριστη μοιάζει  ερωτική όσο μεγαλύτερη η αναμονή  τόσο ο πόθος και η λαχτάρα εντείνεται για συνάντηση μαζί της.
Δέχομαι τα αισθησιακά αγγίγματα στο κορμί μου και ένα ρεύμα ζωντάνιας και χαλάρωσης με διαπερνά.
Τον πυρωμένο ήλιο να καίει πονηρά και'γω ανυπεράσπιστη  να παραδίνομαι στις καυτές του ακτίνες.
Ο ήλιος του Σεπτέμβρη είναι ακίνδυνος απόλαυσα το καλύτερο μπάνιο του καλοκαιριού!

Και την επόμενη αποφασίσαμε να πάμε για καλαμάρια Είναι η εποχή τους και πρέπει να δοκιμάσουμε την τύχη μας.
Απογευματάκι ξεκινήσαμε αφού ρίξαμε μια βουτιά πρώτα,και ξεχυθήκαμε στον κόλπο του Γαλησσά .Για κακή μας τύχη μια τράτα έριχνε δίχτυ καλύπτοντας όλο το άνοιγμα του κόλπου.
-Τώρα μάλιστα.Τα .@@@ θα πιάσουμε μ'αυτούς εδώ!
-Δεν θέλω γκρίνια εμείς θα πιάσουμε αυτά που'ναι μέσα στον κόλπο είπα!
Και ρίξαμε τα "καυτερά" και περιμέναμε υπομονετικά το τσίμπημα του καλαμαριού.
Τη μαγεία αυτής τη στιγμής που το βλέμμα χάνεται στ'απέραντο γαλάζιο το μυαλό βουλιάζει σαν το μολύβι στις σκέψεις ,έρχεται το τράβηγμα να σε επαναφέρει στην πραγματικότητα.

Το ανέβασμα προσεκτικό χωρίς απότομες κινήσεις!
 Είναι  ευαίσθητο το καλαμάρι και ανά πάσα στιγμή μπορεί να το χάσεις.
Το βγάζω και μαγεύομαι απ'το χρώμα του δειλινού που σε ελάχιστα λεπτά το χάνει και μένει λευκό!

Η χαρά μου διπλή για το καλαμάρι και το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα που έχω την τύχη να θαυμάσω.

Παρατηρώ το φεγγάρι που αρχίζει να παίρνει λάμψη ξαφνικά ενώ ο ήλιος.....

Με το πορφυρό του ένδυμα ετοιμάζεται για την νυχτερινή του απόδραση!

Μένω μαγεμένη ν'απολαμβάνω την κάθε στιγμή ο χρόνος αυτή τη στιγμή σημαντικός.Το κάθε λεπτό ξεχωριστό,μοναδικό!

Και την ώρα που ρίχνει τη τελειωτική βουτιά και

χάνεται στον ορίζοντα!

Χτυπά και το 2ο καλαμάρι!

Το λατρεύω αυτό το ψάρεμα και πάντα με δικαιώνει!

Μου δίνει άλλο ένα, τελευταίο.

 Πιστεύω άν κάτι το θέλεις με την καρδιά σου, σου χαρίζεται!

Δεν είναι θέμα τύχης ή τέχνης.

Εγώ έφυγα γεμάτη με χαρούμενα συναισθήματα γεμάτη εικόνες και καθάρισα το μυαλό απο κάθε άσχημη σκέψη.Αυτό με κάνει ευτυχισμένη!!

                                                    
                                                                                                                    Στο Vad για την "κακία" που είπε:)

Ο Απόλλωνας.. της !!

Αφού έβαλε ένα καλό στρώμα αντηλιακού στο κορμί της ,πήρε στα χέρια της  το βιβλίο και άρχισε να χάνεται στις σελίδες του ξαπλωμένη στη ψάθα της κάτω από ένα αλμιρίκι σε μια ερημική παραλία με τον μεσημεριάτικο  ήλιο να φλερτάρει με τη λευκή της επιδερμίδα.Τα τζιτζίκια και τα τριζόνια οργίαζαν μέσα στην μεσημεριάτικη λάβα.

Είχε διαλέξει μια ερωτική νουβέλα να ξεχνάει τα προβλήματά της και να μη μεμψιμοιρεί για τις ατυχίες της.

Η τελευταία της σχέση πριν 4μήνες είχε καταλήξει σ’ένα ολέθριο καβγά «εν βρασμώ ψυχής» ειπώθηκαν λόγια που την τραυμάτισαν.

Είχε αποφασίσει να μην αφήσει κανένα αρσενικό να την ταλαιπωρεί. Και το τήρησε μέχρι εσχάτων!

Βρισκόταν στο σημείο που η ηρωίδα συναντιόταν με τον έρωτά της για πρώτη φορά!

«Εκείνη, έτσι όπως σπαρταρούσε από τον πόθο να γίνει ένα μαζί του, γονάτισε με λαχτάρα μπροστά του να γευτεί το μεγαλείο της φύσης του»..Διάβαζε…

Και αυτές οι γραμμές πυροδότησαν  την σεξουαλική της επιθυμία που βρισκόταν σε αδράνεια!

Ήπιε δυό γουλιές απ’το παγωμένο τσάι της και μια βουτιά στη δροσερή θάλασσα της έφερε την αγαλλίαση που αναζητούσε αυτή ακριβώς τη στιγμή.

Συνέχισε την ανάγνωση ενώ το άσμα των καλοκαιρινών τραγουδιστών είχε κοπάσει λίγο απ’τον διαγωνισμό που’χαν στήσει μεταξύ τους. Όταν γύρισε το βλέμμα της στο απέραντο γαλάζιο να ξεκουράσει το βλέμμα της ως δια μαγείας απ’τη θάλασσα βγήκε ο Απόλλωνας με καστανά μαλλιά μέχρι τους ώμους το καλοσχηματισμένο κορμί του  έδειχνε υπέροχο κάτω απ’τον λαμπερό ήλιο και αντί για άρπα κρατούσε ψαροτούφεκο.

Έμεινε άναυδη να θαυμάζει  το αθλητικό του παράστημα τα στιβαρά του μπράτσα το αρρενωπό του πρόσωπο με τις μαύρες βρεγμένες τούφες να του τονίζουν τα σαρκώδη χείλη ,την ολόισια μύτη

Ξαφνικά ένιωσε το αετίσιο βλέμμα του διεισδυτικό να την διαπερνά σαν μαχαιριά.

Όλες οι  αισθήσεις ήταν σε εγρήγορση.!

-Μήπως θα μπορούσατε να μου βάλλεται αντηλιακό στην πλάτη ,ψέλισσε

-Βεβαίως της απάντησε

Και σε λίγο ένιωσε το άγγιγμα του και ένα ηλεκτρικό ρεύμα να διαπερνά το κορμί της. Οι χτύποι της καρδιάς της άρχισαν ένα ακατάπαυστο χορό και φοβήθηκε να μην την προδώσουν . Ένιωσε τα στήθη της να σφίγγονται και οι ρόγες να πετάγονται όρθιες.

Τα χέρια του χάιδευαν το σώμα της απλώνοντας το αντηλιακό  και εκείνη κατολίσθαινε στο ναδίρ! Το κορμί της έτρεμε σαν το ψάρι από πόθο για εκείνον. Όταν τα χέρια του πλησίασαν το πίσω μέρος των γλουτών της την έλουσε κρύος ιδρώτας.

Κολυμπούσε σε μια θάλασσα ηδονής όλες οι ασθήσεις χτυπούσαν κόκκινο ένιωθε το χέρι του σαν πυρωμένο σίδερο να της καίει κάθε κύτταρο του είναι της.

-Συνέχισε άκουσε να λένε τα χείλη της.

Και εκείνος γύρισε και ακούμπησε τα σαρκώδη χείλη του στο στόμα της που έκαιγε από πόθο.

Ένιωσε τη φλόγα του να της καίει το κορμί.

Άνοιξε τα μάτια ν’αντικρύσει το φλογερό του βλέμμα, είδε τις σελίδες του βιβλίου επάνω της……

Αυτά παθαίνει κανείς όταν διαβάζει ερωτικές νουβέλες!

                                                           Γράφτηκε σ'ενα διαγωνισμό της Coulas                                                            οι λέξεις που είναι υπογραμμισμένες                                                            υποχρεωτικά για να γίνει το κείμενο!

Τα κατάλοιπα του Ανάδρομου Ερμή ..

Οτι έχω βλαστημίσει την ώρα και την στιγμή που άρχισα βαψίματα το'χω πει να μην επαναλαμβάνομαι, ό,τι μου'χει σπάσει τα νεύρα ο ανάδρομος και αυτό το γνωρίζετε.
Ωστόσο ό,τι όταν περνάει με τον κώλο γιατί μ'αφήνει τα σημάδια του ακόμα το ψάχνω.!
Ξεκίνησε με το p/c μου που με πετάει όποτε γουστάρει έξω απ'το δίκτυο αν και του κάνω επανεκκίνηση και επιμένω να στείλω το ρημαδοσχόλιο ή να διαβάσω την ανάρτηση που έχω αρχίσει "τα παίρνει κρανίο"ξαφνικά και μου σβήνει με το έτσι θέλω!
Αντε να περιμένω να ξεκινήσει πάλι και φτού και απ'την αρχή.Τα νεύρα κρόσσια.
Ένα καλό "φορμάτ " θέλει αλλά άντε να του κάνεις τη χάρη τώρα που το σπίτι είναι βομβαρδισμένο με κάθε λογής πράγματα να βγούν και τα προγράμματα έξω να μην ξέρω απο που να πιάσω.
Ας περιμένει την ώρα του για γενική και αυτό φτάνει να μη με στείλει στο φρενοκομείο μέχρι τότε.
Και όσο σκέφτομαι ότι αυτή την εποχή τα καλαμάρια θα κόβουν βόλτες στα νερά του Γαλλησά και'γω παλεύω ώρες με το χώμα και τις μπογές,χάνω τα μαγευτικά φθινοπωρινά ηλιοβασιλέματα τόσο αγχώνομαι και τόσο οι δουλειές δεν τελειώνουν μα με τίποτα.!
Και δεν μου φτάνει ότι βάφουμε το ένα δωμάτιο καθαρίζω βάζω τα πράγματα στη θέση τους πιάνω το επόμενο αρχίζουμε πάλι τριψίματα και ξυσίματα και πάλι όλα μέσα στην πούδρα φτού και απ'την αρχή.
Ούτε το γεφύρι της Αρτας να χτίζαμε!
Είχα και ένα ατύχημα πρίν κακοφύγει ο πισωγλέντης Ερμής.
Εκεί που είμαι ανεβασμένη (όχι μωρέ στα σύννεφα ) στη σκάλα είμουνα και έκανα τα κοψίματα για να βάψει,τρώω μια σαβούρα απ'το πρωτελευταίο σκαλί με το πινέλο στο χέρι.

Ευτυχώς για καλή μου τύχη δεν μπήκα μέσα στο κουβά με το πλαστικό να κάνω ωραιότατες ανταύγειες.
Και'νω είμαι μπρούμυτα και βογγάω ακούω την ηλίθια ερώτηση:
-Επεσες?
-Οχι πρόβα μπλοζόν έκανα!σκέφτομαι ν'απαντήσω αλλά δεν βγαίνει φωνή!
-Χτύπησες?
-Ενα ΟΧ.....ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ήταν κραυγή απελπισίας και απόγνωσης όχι απάντηση.
Μαζεύω τα κομμάτια μου και ανακαλύπτω ένα γόνατο πρησμένο στραμπουλισμένο αστράγαλο και να σέρνομαι κουτσαίνοντας μ'ενα σπίτι βομβαρδισμένο!
Ουτε στα 4να μην μπορώ να σταθώ!
Στο μεταξύ στο σπίτι μέσα τριβεία,τρυπάνια,εργαλεία και τα ρούχα και βρακιά στην αυλή!
Αφού κάνω μπάνιο και βγαίνω στην αυλή να βρώ βρακί να βάλω!
Μια φρίκη ζω τις τελευταίες μέρες!
Συνειδητοποίησα ότι φτιάχνουμε ένα σπίτι να εξυπηρετεί τις ανάγκες μας και στη τελική γινόμαστε υπηρέτες του.
Και δεν μου'φτανουν όλα αυτά!
Σ'ολη αυτό το μπάχαλο ακούμε  και ένα τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό για να ξεχνιόμαστε που μας έχει πρήξει τα ούμπαλα με την μουρμούρα του Σώτη, να με ρίχνει ακόμα πιο κάτω.
Αν δεν το ακούσω 3φορές την μέρα δεν μπορώ να δουλέψω λέμε!
Οχι ακούστε το και πείτε μου αν έχω δίκιο!
Σπουδαίο τραγούδι όλο νόημα και... με πεθαίνει κάθε μέρα!

Τα στρείδια και οι καλόγνωμες!!

Κάθε μπάνιο αυτό το καλοκαίρι σε απόμερες παραλίες του νησιού για υποβρύχια εξερεύνηση μας έδινε αρκετά όστρακα.
Μαζί με αυτά και  πολλά από τ'αγαπημένα μου στρείδια, έχουμε ξαναμιλήσει γιαυτά  στα φρούτα της θάλασσας αλλά ας τα δούμε και μόνα τους.
Εδώ στα νερά μας συναντάμε αυτό το είδος, θαλασσινός φίλος με πληροφόρησε ό,τι αλλού τα λένε στρειδόχτενα.

Είναι σαν πέτρες κολλημένα στα βράχια αλλά ξεχωρίζουν απ'το άλικο στρώμα που είναι επικαλυμμένα και τους δίνει ένα υπέροχο ιωδιούχο άρωμα.

Ελαφρά ανοικτά στα βράχια είναι εύκολο να τα διακρίνεις δυσκολότερο είναι να τα ξεκολλήσεις καθώς γίνονται ένα με τα βράχια και θέλουν γερό χτύπημα στο σημείο που ενώνονται με το βράχο.

Εξ'ου και η ατάκα του λαού "κολλάει σαν στρείδι"

Έχουν την ιδιότητα όπως και τις πίνες να φτιάχνουν και μαργαριτάρι αν πέσει κόκκος άμμου μέσα τους,ή ψιλό πετραδάκι.

Το άνοιγμά τους είναι δύσκολο αν τα πετύχεις μισάνοιχτα και τους χώσεις το μαχαίρι καλώς,έτσι και σου κλείσει δεν ανοίγει με τίποτα.
Απο 'εδώ βγαίνει και η ρύση του λαού για κάποιον που κρατάει ερμητικά το στόμα του μη επιτρέποντας να πάρει άλλος τα μυστικά του.

Τρώγονται ωμά με λεμόνι και έχουν φοβερή γεύση για μένα είναι από τα πιο νόστιμα θαλασσινά!

Τα όστρακα τους πετρώδες έχουν απίθανα σχέδια.
Μια κοπέλα απ'τα βόρεια που δεν είχε ξαναδεί
αυτά τα θαλασσινά όταν τ'αντίκρυσε για πρώτη φορά είπε :
-Μα πώς τις τρώτε αυτές τις πέτρες ?

Καθαρισμένα στρείδια!

Παρόμοια μ'αυτά και οι καλόγνωμες αυτές έχουν σχήμα με αδράχτι θα'λεγα.Καλύπτονται και αυτές με το άλικο στρώμα που έχει την ιδιαίτερη μυρωδιά όταν είναι φρέσκα.

Και αυτές κολλημένες στα βράχια με τον ίδιο τρόπο διακρίνονται εφ'οσον μένουν λίγο ανοικτές.
Δεν έχουν ιδιαίτερη δυσκολία να τις βγάλεις μ'ενα απλό χτύπημα βγαίνει.

Πολύ πιο εύκολες στο καθάρισμά τους γιατί ανοίγουν μόνες τους αν περαμείνουν έξω απ΄τη θάλασσα.
Τρώγονται και αυτές ωμές με λεμόνι και έχουν μια "καυτερή" θα'λεγα γεύση.

Μην κάνεις τρελούς συνειρμούς είναι μόνο καλόγνωμη και τίποτα άλλο!

Είναι και αυτές δύσκολες γιατί τις συναντάς σε πολύ λίγα νερά!
Όλα αυτά τα όστρακα είναι προστατευόμενα είδη προς εξαφάνιση.
Σε λίγα χρόνια δε θα υπάρχουν καν.
Οι θάλασσες μας καθημερινά μολύνονται με λύματα και απόβλητα των σκαφών.
Υπεύθυνοι είμαστε όλοι για το περιβάλλον που καταστρέφουμε.Ας αναλογιστεί ο καθένας μας την ευθύνη του.

Το παιχνίδι μου'λειπε...

Το να ξεκινάς κάτι με ανάδρομο Ερμή είναι σαν να προσπαθείς να πιάσεις σαπουνόφουσκα, το'χω εμπεδώσει καλά, αλλά δεν εισακούγομαι!Και προκειμένου να χαρακτηρίζομαι προληπτική αφήνω τα πράγματα να εξελιχθούν μόνα τους.
Έτσι λοιπόν ξεκίνησε η εβδομάδα με άδεια του συζύγου, την παίρνει κάθε χρόνο τέτοια εποχή λόγω κυνηγιού.(Ο κακός χαμός τρυγόνια,κουνέλια ορτύκια ,κουνούπια, μύγες!)
Ευκαιρία να φρεσκάρουμε και το σπίτι, μιας και είμαι και'γω χωρίς δουλειά!.
Και καταντήσαμε σαν "Tο κελεπούρι" την ταινία με τον Tom Xanks...

Πάρε μάτι...
Ξεκινήσαμε λοιπόν απ'το δωμάτιο των παιδιών και να'τα πρώτα συμπτώματα ανοίξαμε δουλειές με φούντες...
Το καλό της επαρχίας που όλοι ζηλεύετε... τα υλικά δεν υπάρχουν στο νησί για να γίνουν οι μαστοροδουλιές άντε να τα παραγγείλουμε.
Κάτι ο ανάδρομος κάτι ο καρόδρομος που'ρχονται 3μέρες το δωμάτιο περιμένει τα υλικά, να βαφτεί ο ένας τοίχος και όλα τα πράγματα στην αυλή στρώματα,κρεβάτια και τα υπόλοιπα.
Μια βροχή με σώνει να'ρθει να δέσει το γλυκό..
Και δε γ...ται λέμε ας προχωρήσουμε θα γινόταν έτσι και αλλιώς.
Πάμε κουζίνα βγαίνουν όλα τα τζέρτζελα έξω βάφεται πλένονται και μπαίνουν στη θέση τους ν'αστράφτουν καθαριότητα.
Έλα όμως που ο διάολος δεν μ'αφήνει να χαρώ!
Προχωράμε τραπεζαρία ενιαίος χώρος ,τραβάμε σίνθετο και έλα να δείς και να μη πάρεις....
Άλλες δουλειές με φούντες!
Και να οι τόρνες και να τα τριβεία μόνο τα κέρατά μου δεν τρίψαμε, μιας και είναι φρεσκοβαμμένα και γίνεται μια κουζίνα μεσ'το χώμα.
Αυτή η ξεφτιλισμένη η σκόνη και που δεν χώνεται, στου βουδιού το κέρατο τη βρήκα κρυμμένη!
Να τραβάς και τα πάνω και τα κάτω μαλλιά, ένα πράγμα.

Και πάλι υλικά γιόκ ,παραγγελία και περίμενε με 3δωμάτια άδεια αλλού "ο παπάς αλλού το ράσο"
Τσιγγαναριό το σπίτι.,γύρω-γύρω πράγματα στιβιασμένα, για να βρείς κρεβάτι άλμα επι κοντό κάνεις να πετύχεις κέντρο.
Και ευτυχώς που ο σύζυγος καταλαβαίνει τις ανάγκες μου και με πήγε μπάνιο αφήνοντας το σπίτι καράβι αρματωμένο να χαλαρώσω για να μη λαλήσω.
Γιαυτό τον αγαπώ και ας με μπινελίκωσε που άφησα το πλαστικό ξεσκέπαστο και ξεράθηκε!
Ευτυχώς το p/c σ'αυτή τη φάση μένει αλώβητο να χαλαρώνω 2 ωρίτσες όταν έρθει η ώρα του θα με χάσετε για τα καλά!

Αχ!Τι θα θέλουμε ένα σωρό μπιχλιμπίδια μια σπηλιά με ένα μπάνιο και ένα νετ και τίποτα άλλο!
Ελεος!!

Και μέσ'αυτό το κακό χάλι  σκάνε και παιχνιδάκια στο νετ!
Και ερωτώ είμαι εγώ για παιχνίδια σ'αυτό τον κακό χαμό?Που δεν προλαβαίνω ούτε το .. μαλλί μου καλέ ..να  λούσω! (λέμε τώρα!)

Επειδή είχα πολλές προσκλήσεις και δεν μπορώ να πληγώνω τους συμπλόγκερ μου
άντε να παίξω στο ένα που με κάλεσαν:

Και λοιπόν;E allora? 

.Ελευθερία


 cibus♥I 


Savvina 


Πρέπει να γράψω λοιπόν 10πράγματα που αγαπώ

1.Αγαπώ την οικογένειά μου.


2.Αγαπώ τα τετράποδά μου που με συντροφεύουν.


3.Αγαπώ τους φίλους που'χω επιλέξει.


4.Τον ζωοδότη ήλιο που με "φωτίζει"


5.Τη θάλασσα που με ταξιδεύει.


6.Τη φύση που λατρεύω!


7.Τα βιβλία που μου προσφέρουν απέραντη γνώση.


8.Τη μουσική που με χαλαρώνει.


9. Τις στιγμές που "ξεφεύγω" και ονειρεύομαι!


10.Τη ζωή γενικά με τα άσχημα και  ωραία της!

Και καλώ να παίξουν μαζί μου
οι παλιοί καλοί μου φίλοι:

tzonakos
Σταλαγματιά
Ιωάννης,
VAD
Καημός
kaliteros
marianaonice
stavroulazerva
ΝΑΝΤΙΑ 
 Artistz 

Οι πίνες !

Τα φρούτα της θάλασσας τα έχετε γνωρίσει σε προηγούμενη ανάρτηση ευκαιρία να τα δούμε και πιο αναλυτικά μιας και φέτος θέλεις η ανεργία, θέλεις ο άσχημος καιρός για βαρκάδα μας έδωσαν την ευκαιρία να γευτούμε πολλά απ'αυτά!
Πάμε με καλύτερη γνωριμία τώρα που έχουμε άφθονο υλικό!

Μια παραλία του νησιού (ονόματα δε λέμε,οικογένειες δεν θίγομαι!) κάνει αρκετές πίνες ένα μπάνιο σ'αυτή μας έδωσε αυτά τα όστρακα!

Εδώ έχουμε πίνες σε διάφορα μεγέθη φούσκες και τα κόκκινα μυρωδάτα στρείδια.
Τις πίνες κανείς είναι εύκολο να τις διακρίνει στο βυθό καθώς στέκονται όρθιες και μισάνοιχτες πολλές φορές, για ν'αρπάξουν την τροφή τους.

Ξεχωρίζουν απο μακριά αλλά δεν βρίσκονται παντού.Συνήθως σε αμμώδεις περιοχές,ανάμεσα σε φύκια.

Στο εσωτερικό τους υπάρχουν δύο μικρές γαρίδες που παίζουν το ρόλο του φύλακα ,η μία στο μέσο ακριβώς στο νεύρο της. Όταν αισθανθεί κίνδυνο η γαρίδα τσιμπά το νεύρο και έτσι κλείνει η πίνα.Αυτά δυστυχώς δεν τα βρήκα στο Γκούγκλη να τα δείτε και τεκμηριωμένα έτσι βασιστείτε στην πολύχρονη πείρα του πατέρα-δύτη.

Το εσωτερικό της είναι αυτό που φαίνεται στη φωτό,υπάρχει ένα μαύρο μέσα είναι σαν κάρβουνο μόνο αυτό καθαρίζεται όλο το υπόλοιπο τρώγεται.

Ωμή με λεμόνι είναι νόστιμη αν είναι μικρή οι μεγαλύτερες και τηγανιτές με ξίδι είναι όνειρο!
Κάτω η μία απο τις γαριδούλες-φύλακές της!

Πολλές καθαρισμένες διακρίνεται το καρβουνάκι που σας έλεγα.Αυτό που ασπρίζει είναι το νεύρο που συγκρατεί το κέλιφος αυτό το κομμάτι είναι το πιο νόστιμο έχει γεύση καβουριού.
Μπορεί στην εμφάνιση να μην είναι τόσο δελεαστική αλλά αν δοκιμάσετε θα αλλάξετε γνώμη.

Ελπίζω να σας άνοιξα την όρεξη και να μην αηδιάσατε τα θαλασσινά.
Εγώ τα βρίσκω πεντανόστιμα αν και δεν μου επιτρέπεται να τα καταναλώνω κατά κόρον!