Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Σε αναμονή ...της Νέας...Χρονιάς!!


Πολλά έχουν ακουστεί γι αυτή τη χρονιά που περιμένουμε, νέες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, νέες φορολογικές ρυθμίσεις που θα μειώσουν ακόμα περισσότερο το μισθό μας ,νεα,..νέα,..νέα.. καμιά ρύθμιση με τις παλιές ρεμούλες των πολιτικών δεν ακούω και ανησυχώ πολύ.

 Ακόμα και σε παγκόσμια κλίμακα μπαίνοντας  σιγά σιγά στην εποχή του Υδροχόου αναμένονται μεγάλες αλλαγές.
Αστο(λογικά) η όψη που σχηματίστηκε  στην χειμερινή ισημερία και θα εξακολουθήσει να μας επηρεάζει για αρκετό καιρό από τους 3 βαριοί πλανήτες (Διας,Κρόνος,Πλούτωνας) καλείται Δάχτυλο του Θεού (Yod)και δείχνει μια μοιραία, «πιεστική» σκοπιμότητα.
Γενικά η όψη Yod παρατηρείται σε εποχή που πρόκειται να γίνουν κοσμολογικές αλλαγές, πολλά Yod μαζί είναι ένδειξη ριζικών ανακατατάξεων, δυναμικών γεγονότων.
Πολλά Yod είχαμε το 1968, χρονιά που πράγματι έγιναν συνταρακτικά γεγονότα (εισβολή Ρώσων στην Τσεχοσλοβακία, Γαλλικός Μάης , φοιτητικές εξεγέρσεις παντού, Μορφωτική επανάσταση στην Κίνα, καμπή στον Πόλεμο του Βιετνάμ, κίνημα των Χίπις, για να αναφερόμαστε μόνο σε μερικά),όπως γράφει ο Χ.Παΐζης
Πολύ περισσότερο  κουράγιο λοιπόν θα χρειαστούμε αυτή τη Νέα Χρονιά για ν'ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες που μας επιφυλάσσει!
Καλό θα'ταν να την "πηδούσαμε" αυτή τη χρονιά και να πηγαίναμε κατευθείαν στην επόμενη, επειδή αυτό όμως δεν γίνεται πρέπει να την καλοπιάσουμε και  να την υποδεχτούμε με χαμόγελα μήπως μας δείξει και αυτή συμπόνια και μας δείξει το καλό της πρόσωπο.
Γιαυτό και'γω σύμφωνα με την παράδοση έφτιαξα την  βασιλόπιτα ένα  κέικ με μια ιδιαίτερη γέμιση ανάμεσα της.
Έτριψα μια σοκολάτα υγείας αρκετά σπασμένα καρύδια,φουντούκια πασπαλισμένα με κρυσταλλική ζάχαρη και 1/2 κουτ.γλυκού πιπερόριζα ανάμεσά τους έβαλα και το ευρό σε αλουμινόχαρτο.

Αυτή με την παραδοσιακή κρεμμύδα για καλοτυχία ήταν το δώρο μου στα πιο στενά συγγενικά μου πρόσωπα για την νέα χρονιά.
Εύχομαι σε όλους το 2013 να φέρει στον καθένα μας ό,τι μας πήρε η προηγούμενη με υγεία και πολύ αισιοδοξία!




Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Για να μυρίσουν ...Χριστούγεννα..!!

Οι 3μάγοι της κυβέρνησης με τα δώρα τους, αυτά τα Χριστούγεννα κατάφεραν στα 30χρόνια του έγγαμου βίου μου πρώτη φορά το οικογενειακό εισόδημα να μην αυξηθεί  για φέτος με το δώρο των Χριστουγέννων.

Αυτό σημαίνει ότι φέτος ούτε να "κλάσει ο Αη Βασίλης απ'το σπίτι μου δεν θα περάσει!
Βάλθηκαν όλοι μαζί στο σπίτι να "πέρδονται ασύστολα" όπως έλεγε και η μάνα μου για να μυρίσει Χριστούγεννα!
Μάταια όμως μόνο Χριστούγεννα δεν μύρισε έτσι πήρα την κατάσταση στα χέρια μου.
Ανασκουμπώθηκα και σε αντίσταση των όσων μας επιβάλουν οι κυβερνώντες και δανειστές για χάσιμο αξιών,εθίμων και κυρίως αξιοπρέπειας έφερα τις Χριστουγεννιάτικες μυρωδιές στο σπίτι.
Με τη συνταγή του Παρλιάρου έφτιαξα ωραιότατους κουραμπιέδες που μοσχομύρισε η γειτονιά.
Με τη βοήθεια της σημερινής τεχνολογίας και ο πιο άσχετος σήμερα μπορεί να δημιουργήσει θαύματα φτάνει να'χει τα υλικά.
Τους ράντισα και με ανθόνερο μην ξεφύγουμε απ'την παράδοση, τους άχνισα και έφτιαξα κουραμπιέδες που όμοιούς τους στην αγορά πιστεύω δεν θα υπάρχουν με τα υλικά που έβαλα.
Σίγουρα θα εκτιμήσουν περισσότερο απ'τα χεράκια μου τους κουραμπιέδες οι συγγενείς που θα τους συνοδεύσω  με τις εγκάρδιες  ευχές μου.


Τη θέση του παραδοσιακού  δέντρου πήρε μια Χριστουγεννιάτικη σύνθεση από κλαδιά που μάζεψα απ'το βουνό γιατί δεν υπήρχε διάθεση για στολίδια και λαμπιόνια.
Κατάφεραν να κλείσουν ακόμα περισσότερο την αγορά με τα μέτρα και τις μειώσεις μισθών.  Πιστεύω δεν είμαι η μόνη που δεν θα ξοδέψει ούτε 1ευρώ στην αγορά παρά μόνο στα είδη διατροφής.
Έτσι λοιπόν περιμένουν να γίνει αυτή η περιβόητη "ανάπτυξη" ?ας την χαίρονται.
Μέρες γιορτινές ας μην μεμψιμοιρούμε το κεφάλι ψηλά μ'οση δύναμη έχουμε ν'αντισταθούμε σ'οτι μας καταρακώνει τις ψυχές.
Χαρούμενα και ξένοιαστα Χριστούγεννα εύχομαι σ'ολους 
το φώς των Χριστουγέννων ας μην σταματά να φωτίζει τις ζωές μας!



Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Ένα γιορτινό ..τραπέζι!!

Σίγουρα θα νομίζετε ότι βιαστήκαμε να το γιορτάσουμε πριν την καταστροφή του κόσμου (21/12)να προλάβουμε να φύγουμε χορτάτοι! Δεν πιστεύω να υπάρχουν άνθρωποι που σκέπτονται έτσι. Να βιαστούν δηλαδή ν'απολαύσουν ότι μπορούν! Εδώ που τα λέμε, ίσως θα'πρεπε να σκεφτόμασταν έτσι, να ζούμε δηλαδή σαν να'ταν η τελευταία μας μέρα όχι ως προς την κατανάλωση του φαγητού,γιατί δεν θα μπαίναμε απ'την πόρτα μας, ως προς τις πράξεις για μας και τους δικούς μας ανθρώπους.
Ο λόγος, ήταν διπλή γιορτή.Γενέθλια και γιορτή με μια μέρα διαφορά,που τελικά όπως μου παραπονέθηκε για την μέρα που διάλεξε εκείνος, να γεννηθεί μάλλον ζημιωμένος βγαίνει ο γιος παρά κερδισμένος. Αφού πάντα παίρνει 1δώρο ενώ ο αδελφός 2 σε διάστημα 3μηνών.
Έτσι οργανώθηκε ένα οικογενειακό τραπέζι προς τιμή του ζημιωμένου.!
Απ'την προηγούμενη ετοιμάστηκαν τα γλυκά και η τούρτα! Τούρτα μούς σοκολάτα με πτι-μπέρ!
Και σου που θα σας δώσω σε άλλο πόστ τη συνταγή. Προετοίμασα το κρέας,ένα κομμάτι λαιμό από χοιρινό που σε χυμό από 2πορτοκάλια ανακατεμένο με μουστάρδα έβρεξα 10σκελίδες σκόρδο τις έβαλα μέσα σε αλατοπίπερο και τις έμπηξα μέσα του. Πασάλειψα με το υπόλοιπο μείγμα και αρκετό κόλιαντρο γύρω -γύρω το κρέας και τ'αφησα όλη τη νύχτα να μαριναριστεί.
Έφτιαξα και το κλασσικό μας τζατζίκι με γιούρτι, ελαιόλαδο,ξίδι και αγγούρι τριμμένο.
Και την επομένη ασχολήθηκα με τα ντολμαδάκια τις σαλάτες και το κυρίως γεύμα.
Τη χωριάτικη συνόδευσε και μια "ιδιαίτερη" με μαρούλι χοντροκομμένο και ρόκα που έκοψα μέσα και τη σάρκα από 2πορτοκάλια χωρίς κουκούτσια πρόσθεσα φλίδες από grana padano τέλος μία βινεκρέτ με χυμό από 1πορτοκάλι αλάτοπίπερο και ξίδι βαλσάμικο!
Το κρέας κάθισε έπάνω σε πατάτες κυδωνάτες που είχα ψιλοκόψει ανάμεσά τους 2σκελίδες σκόρδο και 1πορτοκάλι στα 4 αρκετό αλατοπίπερο με λίγο θυμάρι και ψήθηκε στη γάστρα σε σιγανή φωτιά για 4ώρες.
Προς το τέλος του ψησίματος τους πρόσθεσα το χυμό 2λεμονιών και όταν σέρβιρα το κρέας έγινε ανάρπαστο!
Η φωτό αδικεί τις πατατούλες που ήταν λουκούμι!
Πάντα υπάρχουν λόγοι να διασκεδάσουμε και να φροντίσουμε τους δικούς μας και ακόμα περισσότερο όταν σκεφτούμε ότι δεν θα κάτσουμε σ'αυτό τον κόσμο για πάντα!

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Η αγωνίστρια ..μάννα..!!


Κοίταξε την εικόνα της στον καθρέπτη του μπάνιου και την άκουσε να λέει
-Φτού !να μου χαθείς μωρή, πως κατάντησες έτσι?
 -Καλέ μαμά μόνη σου μιλάς?
-Ναι, βλέπω τα χάλια μου στον καθρέπτη και  τον σιχαίνομαι!
-Μια χαρά είσαι! Που να δεις άλλες που κάθονται όλη μέρα στο κρεβάτι.
Με το ζόρι σερνόταν στο σπίτι η 82χρονη μάνα και το’φερνε βόλτα μόνη της, χωρίς ουσιαστική βοήθεια. Μια γυναίκα μέλισσα από μικρή δούλευε  και δημιουργούσε, απ’τα κουρέλια έπλεκε χαλάκια τα παλιά καινούρια έφτιαχνε. Είχε μάθει με τα λίγα και πάντα μάζευε σαν τη μέλισσα στην κερήθρα για να βοηθήσει τα παιδιά της !
Χιλιόμετρα οι δαντέλες που'χει πλέξει δεκάδες οι κουβέρτες και οι κουρτίνες που ακόμα χαρίζει σ'εγγόνια και συγγενείς να την θυμούνται.
Η δουλειά δεν την κούραζε συνήθιζε να λέει είχε ψηθεί από μικρή στα βάσανα.
Εκείνη θα’τρωγε τ’αποφάγια και θα’δινε το καλύτερο στο πιο αδύνατο παιδί και ας ήταν αγνώμων για κείνη ήταν, το μικρό της.
Και τώρα στα γεράματά της, με μισό πόδι  δεν καταδεχόταν από κανένα καμιά βοήθεια. Λατρευόταν μόνη της πολλές φορές μαγείρευε στο χωρισμένο της γιο για να βρίσκει ένα πιάτο ζεστό φαγητό.
Τυραννιόταν στο κουζινάκι μα δεν το’βαζε κάτω ο εγωισμός και το πείσμα της, ήταν που τις έδιναν δύναμη και αντοχή.
Το κινητικό της πρόβλημα δεν την είχε ρίξει κάτω! Εγχειρισμένη στα ισχία για εξάρθρωση απ’τα 30της χρόνια, την είχε κάνει ακόμα πιο δυνατή πιο επίμονη πιο σκληρή με τον εαυτό της.
Μ'αυτά τα μισά πόδια βρήκε τη δύναμη και το κουράγιο να δουλέψει στη φάμπρικα για 2χρόνια για να βγάλει μια σύνταξη . Γι αυτή τη μικρή σύνταξη συχωρνάει τον Αντρέα(Παπανδρέου) που της έδωσε το δικαίωμα με 3.000 ένσημα να'χει τώρα μια βοήθεια για τα γεράματά της.
Εγωίστρια και υπερήφανη όπως ήταν έβρισκε πάντα τρόπους να κάνει τις δουλειές της χωρίς να’χει κανένα ανάγκη.
Όπως, για να μεταφέρει την κατσαρόλα γεμάτη απ’την εστία στο ψυγείο την έβαζε επάνω στην καρέκλα και στηριζόμενη επάνω της την έσπρωχνε σιγά –σιγά!
Πάντα έπλενε στα χέρια τα ρούχα της, το πλυντήριο το είχε κυριολεκτικά για να ακουμπά τη λεκάνη επάνω! Ένα στολίδι ήταν στο μπάνιο που έπιανε χώρο ποτέ δεν το’χε χρησιμοποιήσει!
Ακόμα και τώρα σ'ατήν την ηλικία.  σπάνια δίνει στην κόρη που κάθεται δίπλα, τα ρούχα της  να τα βάλει στο πλυντήριο.
-Αυτό δεν είναι πλύσιμο που κάνετε εσείς!
Εγώ πλένω για ζωή και για θάνατο, λέει.
Τ’ασπρα μου αστράφτουν  όταν στόλιζα τις δαντέλες μου, όλες τις χάζευαν!
Και είχε δίκιο! Δεν υπήρχε περίπτωση να’βλεπες γαριασμένο ρούχο στο σπίτι μας!
-Εμένα που με βλέπεις απ’τα μαύρα χαράματα πολεμάω δεν κάθομαι στιγμή, αυλές ,λουλούδια, σπίτι   ε …και να’χα τα πόδια μου μόνο τα πόδια μου να’χα και δεν ήθελα τίποτα άλλο.
Θα ‘στύβα την πέτρα ζουμί θα της έβγαζα αν είχα τα νιάτα σας κρίμα τα νιάτα σας.
-Έχεις δίκιο μάνα ταλαιπωρείσαι, θέλεις να σου κάνω καμιά δουλειά?
-Έλα να κάνουμε ένα τσιγάρο δεν θέλω δουλειές τις κάνω μόνη μου! Μόνο τα "ψηλά" να μου κάνεις μια μέρα που δεν φτάνω.
-Έλα να σου πω 6νούμερα να μου στείλεις ένα λόττο μπας και κερδίσουμε να βοηθήσω τα παιδιά που δεν έχουν δουλειά.
 -Αμα περιμένουμε απ’το λόττο να σωθούμε ,καήκαμε!
-Μην το γρουσουζεύεις μωρή γρουσούζα. πες και μια φορά θα κερδίσουμε!
-Καλά θα κερδίσουμε! Για να δούμε!
Δεν έχω φέρει τα γυαλιά μου, έχεις εσύ? Για δώσε μου τα, να δω βλέπω.
-Σοβαρά μιλάς δεν βλέπεις χωρίς γυαλιά?
-Γιατί εσύ βλέπεις ρε μάνα. Αν βλέπω λέει? Μόνο όταν περνάω τη βελόνα τα φοράω.
- Κρίμα  τα νιάτα σας!
-Γεια σου ρε μάννα αγωνίστρια!

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

T'armenaki.. 4χρονών.!!

Και όμως κλείσαμε 4χρόνια μαζί!
Αυτός ο χώρος δημιουργήθηκε ως επί το πλείστον για να αποτυπώνει σκέψεις και πολλές φορές βιώματά μου.Αυτά τα 4χρόνια λειτούργησε σαν ψυχοθεραπεία μου εδώ είναι γραμμένες χαρές,λύπες,ενθουσιασμοί  και απογοητεύσεις μου!
Όταν ξεκίνησα ενθουσιάστηκα,μπορώ να πω ερωτεύτηκα  με τις δυνατότητες που μου έδινε το διαδίκτυο να ενημερώνομαι να επικοινωνώ να προβληματίζομαι πολλές φορές. Λάτρεψα αυτό το χώρο που συμπλήρωνε κενά χωρίς ν'αντικαθιστά την σκληρή πραγματικότητα της ζωής.
Σιγά -σιγά δημιουργήθηκε ένα μικρός δεσμός με τους αναγνώστες.Ο καθένας ξεδίπλωνε τον εαυτό του μέσα απ'τα σχόλια,τα κείμενά του,και'γω ψυχανεμιζόμουν στις αφηγήσεις,στους στίχους στα τραγούδια τους.
Ευχαριστώ όλους εσάς που συμβάλετε στην επιτυχία αυτού του μπλόγκ. Αυτή τη στιγμή βρίσκετε σε μια καλή θέση στην Google έχει 437αναγνώστες ,404 αναρτήσεις κα 14915 σχόλια.
Τελευταία όμως τα γεγονότα και κυρίως η καθημερινότητα με τα γνωστά προβλήματα που μαστίζουν τους περισσότερους έχουν επιδράσει αρνητικά στην διάθεσή μου.
Νιώθω κενή,χωρίς όρεξη να συνεχίσω.
Δεν βρίσκω πια κίνητρο αισθάνομαι σαν μουδιασμένη άδεια από ενέργεια για ζωή και δημιουργία. Όλα γύρω μου σκοτεινά χωρίς χρώμα και αρώματα ζωή ανούσια και άχρωμη τελείως.
Και'νω όταν ξεκίνησα ένιωθα σαν γλαροπούλι που τρελαινόταν να πετά ανέμελο στην απεραντοσύνη του διαδικτύου παίζοντας με τους αφρούς της .
Τώρα νιώθω στα ρέλια του πλοίου με σπασμένες φτερούγες να βλέπω την μπλαβιά φουρτουνιασμένη θάλασσα ανήμπορη να κρυφτώ απ'την καταιγίδα που έρχεται.

Η σημερινή ανάρτηση μόνο γιορτινή δεν είναι συγχωρέστε γιαυτό αλλά μου είναι δύσκολο να κρύψω τ'αληθινά μου συναισθήματα.
Κάπου εδώ γύρω θα τριγυρίζω δίπλα σας αν βρώ τη δύναμη και το κουράγιο μπορεί ν'ανοίξω πάλι φτερά και ν'αρμενίσουμε όπως πρίν!





LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
back to top